معنی پی فشردن در فرهنگ فارسی عمید

پافشاری کردن، پایداری کردن، پِی فِشُردَن، نشاید در آن داوری پی فشرد / که دعوی نشاید در او پیش برد (نظامی۶ - ۱۰۹۸)

معنی پی فشردن در لغت نامه دهخدا

ثابت قدم بودن و استوار کردن و استوار شدن قدم. (آنندراج). پی فشاردن. ثبات ورزیدن. پایداری کردن:، یکی شاه گیلان یکی شاه ری، که بفشاردندی گه جنگ پی.، فردوسی.، تنی را که بتوانی از جای برد، بپرخاش او پی چه خواهی فشرد.، نظامی.، بنطع کینه بر چون پی فشردی، درافکن پیل و شه رخ زن که بردی.، نظامی.، نشاید در آن داوری پی فشرد، که دعوی نشاید در او پیش برد.، نظامی.، جهان کام و ناکام خواهی سپرد، بخودکامگی پی چه باید فشرد.، نظامی.، بدادو دهش در جهان پی فشرد، بدین دستبرد از جهان دست برد.، نظامی.، به هرجا که نیروی من پی فشرد، مرا بود پیروزی و دستبرد.، نظامی.، در منزل مهر پی فشردند، وآن نزل که بود پیش بردند.، نظامی.، نه پی در جستجوی کس فشردم، نه جز روی تو کس را سجده بردم.، نظامی.،، قدم نهادن. قدم زدن. (آنندراج)

معنی پی فشردن در فرهنگ لغت هوشیار

ثابت قدم بودن، استوار کردن، پی فشاردن

معنی پی فشردن - جستجوی لغت در جدول جو

پی فشردن

فرهنگ فارسی عمید

پی فشردن

لغت نامه دهخدا

پی فشردن

فرهنگ لغت هوشیار

پی فشردن

فرهنگ فارسی معین

پی کردن

کنایه از متوقف کردن
کنایه از سرپیچی کردن
بریدن رگ و پی پای انسان یا اسب و استر یا شتر با شمشیر، پی زدن، پی بریدن، پی برکشیدن، پی برگسلیدن
تعقیب کردن، دنبال کردن، کاری را دنبال کردن، ادامه دادن

فرهنگ فارسی عمید

پی افشردن

پافشاری کردن، پایداری کردن، پی فشردن

فرهنگ فارسی عمید

پا افشردن

پا فشردن، اصرار و ابرام کردن، پافشاری کردن، ایستادگی کردن، پایداری کردن

فرهنگ فارسی عمید

پای فشردن

پا فشردن، اصرار و ابرام کردن، پافشاری کردن، ایستادگی کردن، پایداری کردن

فرهنگ فارسی عمید

پا فشردن

پای فشردن، اصرار و ابرام کردن، پافشاری کردن، ایستادگی کردن، پایداری کردن

فرهنگ فارسی عمید

پی سپردن

(هَِ بَ)

پایمال کردن. (آنندراج) ، رفتن:
چه چاره ست تا این ز من بگذرد
پی ام اختر بد مگر نسپرد.
فردوسی.
به شخّی که کرگس بدو نگذرد
برو گور و نخچیر پی نسپرد.
فردوسی.
کافر کشته بهم برنهی و تابه تبت
بسم باره بکافور همی پی سپری.
فرخی

لغت نامه دهخدا

پای فشردن

(نَهْءْ)

پای فشاردن. پا فشاردن. پا فشردن

لغت نامه دهخدا

پی افشردن

(هََ ب ب)

پایداری کردن. پافشاری کردن. پای فشردن. استقامت ورزیدن. استوار ماندن:
بیاورد لشکر سوی خوار ری
بیاراست لشکر بیفشرد پی.
فردوسی.
در ستمکارگی پی افشردند
میگرفتند و خانه میبردند.
نظامی.
دگرباره از بخت امیدوار
پی افشرد بر جای خویش استوار.
نظامی.
سکندر دران داوری گاه سخت
پی افشرد مانند بیخ درخت.
نظامی

لغت نامه دهخدا

پی شمردن

(هََ تَءْ)

پی شمردن کسی را، مراقبت اعمال او کردن. حساب عمل و کار او داشتن:
بدادو دهش دل توانگر کنید
از آزادگی برسر افسر کنید
که فرجام هم روزمان بگذرد
زمانه پی ما همی بشمرد.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

پی فکندن

(هََ)

پی افکندن. بنیان گذاردن. بنا نهادن، از بن برکندن. رجوع به پی افکندن شود

لغت نامه دهخدا

پی آوردن

(هََ)

دنبال کردن نشان پای. برداشتن ایز: زکریا به آن درخت درشد، ایشان پی همی آوردند چون به آنجا رسیدند، گفتند ندانیم اکنون کجا شد. (ترجمه طبری بلعمی)

لغت نامه دهخدا

پای فشاردن

(نَوْهْ)

ثبات کردن. پای افشردن. پافشاری کردن. سخت ایستادن. استواری و ثبات قدم ورزیدن. ایستادگی کردن در سودا. (برهان). ایستادگی کردن در کاری: لشکر دیلم در آن حادثه پای بیفشردند. (ترجمه تاریخ یمینی).
شاهی که ترا نعمت صد ساله بریزد
گر بر در اونیم زمان پای فشاری.
فرخی.
وگر بپرسی ازین مشکلات مر ما را
بپیش حملۀ تو پای سخت بفشاریم.
ناصرخسرو.
در دوستی رسول و آلش
بر محنت پای می فشارم.
ناصرخسرو (دیوان چ تقوی ص 276).
و رجوع به پای و پا فشردن شود

لغت نامه دهخدا

پای افشردن

(نَ مَ)

پافشردن. استقامت. ثابت قدم بودن. برجای خود استوار ماندن: روز آدینه که این حال افتاد او هر ساعتی میگفت که یک ساعتی پای افشارید تا نماز پیشین راست بدان وقت سواران آنجا رسیدند و مراد حاصل شد و لشکر سلطان برگشت. (تاریخ بیهقی). اکنون تو پای افشار بدین حدیث که گفتی تا بروی. (تاریخ بیهقی)

لغت نامه دهخدا

پافشردن

پافشاری کردن ایستادگی کردن پایداری کردن پاییدن پای داشتن پای افشردن: (پافشردی بردی) (حکمت)

فرهنگ لغت هوشیار

پی بردن

واقف گشتن، آگاه شدن، اطلاع یافتن، راه بردن

فرهنگ لغت هوشیار

پی کردن

تعقیب کردن آن، دنبال کردن آن

فرهنگ لغت هوشیار

پی شمردن

پی شمردن کسی را. مراقبت اعمال او کردن حساب کاراو را داشتنن: بداد و دهش دل توانگر کیندخ از آزادگی بر سر افسر کنیدخ که فرجام هم روزمان بگذرد زمانه پی ماهی بشمرد. (شا. لغ)

فرهنگ لغت هوشیار